এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হৈছে
১৩৯৮
অসমীয়া সাহিত্যৰ চানেকি
পাণ্ডব সহিতে অকপট চিত্তে,
মই যাৱে জীয়ো মানে।
নুভুঞ্জিবো ৰাজ নাহিকয় বাজ,
আন নুশুনুহো কাণে॥
আইল দামোদৰ হস্তিনা নগৰ,
আমাৰ সিজিল কাজ।
পাণ্ডৱৰ মূল খাগি অনুকুল
কুট মন্ত্ৰী যদুৰাজ।
সবে বেঢ়ি ধৰো তাকো বন্দী কৰো,
বশ হৈব বৃঞ্চিগণ॥
পাণ্ডব সকল ধৰণী মণ্ডল,
পাইবোহে নকৰি ৰণ।
কিন্তু জনাৰ্দ্দন আমাৰ যতন
যেন মতে নুবুজয়।
এহিসে উপাই, কৰিতে যুৱাই,
নাহিকে আন নিশ্চয়।
দিয়া অনুমতি ধৰিবাক প্ৰতি
বন্দী কৰো কেশৱক।
দেখাহা মহত বীৰগণ যত,
জন্তাই থঞো সমস্তক॥
হেন নিদাৰুণ বচন নিৰ্গুণ,
শুনি ধৃতৰাষ্ট্ৰ ৰাই।
মন্ত্ৰী সমন্নিতি পাইলা মহাভীতি,
মনে সুখ শান্তি নাই॥
বোলয় বচন শুনা দূৰ্য্যোধন,
নুবুলিবি হেন বাণী।
দূতৰ বন্ধন ধৰ্ম্ম সনাতন,
নকহয় আক জ্ঞানী॥
