পৃষ্ঠা:অসমীয়া সাহিত্যৰ চানেকি v2p4.pdf/২২৫

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১৩৮১
অসমীয়া সাহিত্যৰ চানেকি

মিছা কুট পাশা কন্দলৰ বাসা
 অন্যায়ৰ ইতো ঘৰ।
দুষ্ট সৰ্ব্বজনে  ইহাত মৰয়
 নিন্দিত সাধু সবৰ॥
ৰাজাক সম্বুধি  শকুনি বোলয়
 নোবোলা হেন বচন।
পাশা খেলিবাৰ বুঝৈ চৰোবাৰ
 মহাবুদ্ধি সিতো জন॥
যিতো গ্ৰামীলোক পুৰুষ ৰসিক
 সিকি খেলিবাক পাৰে।
বিশেষত ঐক  আহুত কৰিয়া
 আনিছে পিতৃ তোমাৰে॥
হেন জানি ৰাজা  বিলম্ব এৰিয়া
 খেলিয়ো পাশা সত্তৰে।
যেবে নেখেলিবা  হাৰিলো বুলিয়া
 চলিয়ো আপোন ঘৰে॥
শকুনিৰ বাণী  শুনি মহামানী
 বুলিয়া হেন বচন।
মোৰ লগে পাশ  খেলিবাক চাস
 আছে তোৰ কত ধন॥
মই ৰাজেশ্বৰ  সাতো সমুদ্ৰৰ
 যত ৰত্ন আছে ধন।
মণি মৰকট  পোৱাল ৰজত
 মুকুতা হিৰা কাঞ্চন॥
সাগৰ দ্বিপত  আছে ৰত্ন যত
 সবে মোৰ ভণ্ডাৰত।
তয়ি অল্প সত সৌবল তনয়
 আছে ধন ৰত্ন কত॥