পৃষ্ঠা:অসমীয়া সাহিত্যৰ চানেকি v2p4.pdf/২০

১১৭৬

অসমীয়া সাহিত্যৰ চানেকি

শত শৃঙ্গ সমন্বিতে জ্বলে গিৰি খান।
কোটি যোজনৰ পন্থ উৰ্দ্ধে পৰিমাণ॥
দীৰ্ঘে পৰিমিত দশ কোটি যোজন।
তাহাৰ উপৰে থান বহে মওলৰ॥
দশ যোজনৰ সিতো বহুলে ডাঙ্গৰ।
ঘুৰণি আকাৰ থান দেখি মনোহৰ॥
গোবিন্দ সিতো বাস মণ্ডল প্ৰধান।
পুষ্পৰ উদ্যান সব আছে থানে থান॥
সুগন্ধিত পুষ্প সব ফুলিয়া আছয়।
মধুগন্ধে তাহাত ভ্ৰমৰা সঞ্চয়॥
শৃঙ্গাৰৰ লাস বেশ বস্তু যত যত।
ভৰি পৰি থৈয়া আছে ৰতি মন্দিৰত॥
ৰত্নময় তাসংখ্য মন্দিৰ শাৰী শাৰী।
তাহাৰ উপমা যত কহিতে নাপাৰি॥
ৰত্ন কলসৰ শাৰী আছে উপৰত।
হৰিতৰ বৰ্ণ স্তম্ভ দিয়াছে অধত॥
সিন্দুৰৰ বৰ্ণ মণি শোভে ঠাই ঠাই।
তাহাৰ মধ্যে ইন্দ্ৰনীল দিয়াছে সুমাই॥
ৰত্নময় গড় গোট দেখিতে শোভন।
মধ্যে মধ্যে দিয়া আছে মাণিক ৰতন॥
ৰত্নময় অনেক কপাট দ্বাৰ চয়।
প্ৰত্যেক মন্দিৰে তাত প্ৰকাশ কৰয়॥
অগৰু কুঙ্কুম জাতি চন্দন কস্তুৰী।
গন্ধে আমোদিত আতি গোলোক নগৰী॥
কৌটী সংখ্যা গোপ নাৰী ফুৰে শাৰী শাৰী।
শৰীৰৰ কান্তি তাৰা যেন ঝিকি পাৰি॥
ৰত্ন অলঙ্কাৰ পিন্ধি নগৰ চৌহাটী।
গলাগলি কৰিয়া ফুৰন্ত ধাৰিবাটি॥