এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১২৯১
শঙ্কৰদেৱ চৰিত্ৰ।
গাৱে গাৱে এক আদ টকি কৰি
প্ৰতি দিনে দিনে দিল।
লেখা কৰিবাৰ নেদেখি শঙ্কৰ
প্ৰত্যেক দিনে পুছিল॥
মাধৱে কহন্ত ভকতে দিয়ন্ত
শঙ্কৰে পুনু পুছন্ত।
কোন ভক্তে দেন্ত নাম ধৰি কোৱা
মাধৱ দেৱে কহন্ত॥
কালি ৰামৰাম গুৰুৱে দিলন্ত
আজি ৰামৰায় দিল।
সি আদ টকিক কেহোঁ সম নুহি
শঙ্কৰে হাসি বুলিল॥
দেখাদেখিতেসে দিয়া তুমি সবে
তেঁ পুনু দিল শ্ৰদ্ধায়।
এতেকে তাহাৰ সম নুহি পুনু
বুঝিবাহা অভিপ্ৰায়॥
শুনা সাধু নৰ পাপ অৰণ্যৰ
ইতো কথা হুতাশন।
নাশৈ মন্দ কোষ হোৱৈ চিত্ত শুদ্ধ
মহাপুণ্য সঞ্চয়ন॥
দুৰ্গতি তাৰণ মুকুতি কাৰণ
মহা সুখ বিবৰ্দ্ধন।
গুৰু গুণগণ কথাৰ স্মৰণ
ভক্তিৰ মূল কাৰণ॥
গুৰুৰ চৰণ কৈলে সুমৰণ
নাশয় সংসাৰ বন্ধ।
বুলিয়ো সত্বৰ মাধৱ শঙ্কৰ
লভিবা পৰমানন্দ॥
