এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১২৮৫
শঙ্কৰদেৱ চৰিত্ৰ।
আমাৰ খসম দুৰ্ভাগী পৰম
তোৰাক নপাইলে লাগ।
এহি পাগ মাথে লৈলে পাইলে ধূলা
মিলিবে তাহাৰো ভাগ॥
কাৰুণ্য বচন শুনিয়া তাহান
শঙ্কৰে বোলা চাহিয়া।
প্ৰথমে পাগৰ উপৰত ভৰি
ৰামৰাম গুৰু দিয়া॥
বোলন্ত গুৰুৱে দিয়ো তোমৰায়ে
কিয় পাৱ দিবোঁ আমি।
অন্যাঅন্যি কৰি দুইহন্তো বোলন্ত
পাগে পাৱ দিয়ো তুমি॥
শঙ্কৰে বোলন্ত ৰামৰাম গুৰু
পাগত পাৱ নেদিল।
সকৰুণ মনে শঙ্কৰে চৰণে
সিতো পাগ পৰশিল॥
কবিৰ নাতিনী গুৱা পাণ আনি
তাৰা সকলক দিল।
অনেক সাদৰি আণ্ঠু জানু পাৰি
প্ৰেম মনে প্ৰণামিল॥
যিমতে পাগৰ ধূলা নপড়য়
লাস কৰি চপাই নিল।
তাৰাসবো তাঙ্ক মধুৰ বচনে
আস্বাস কৰি চলিল॥
অনন্তৰে গৈয়া পাইল তীৰ্থ গয়া
সব লোক হৰষিত।
তীৰ্থৰ যতেক কৰ্ম্ম দান আদি
আচৰিলা বিধিৱতে॥
১৬২
