পৃষ্ঠা:অসমীয়া সাহিত্যৰ চানেকি v2p4.pdf/১০১

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হৈছে

অনন্ত বা হৃদয়ানন্দ।

আত্ম পৰিচয়।

যশ চন্দ্ৰ খাঁযে হুয়া আছিলা প্ৰখ্যাত বৰ,
 সদায়ে ধৰ্ম্মত যাৰ চিত্ত॥
তাহানে কনিষ্ঠ ভাই শুকই যে গিৰি নামে,
 খ্যাতি তানে পুত্ৰ যদুহয়।
শ্ৰীশঙ্কৰৰ ভ্ৰাতৃ পৌত্ৰী নামে বিষ্ণুপ্ৰিয়া শান্তী,
 বিহালন্ত যদু সুতনয়॥
তানে গৰ্ভে ভৈলো জাত আমি নুহিকোহো খ্যাত,
 পৰম মূৰুখ মূঢ় মতি।
তথাপিতো ইতো কাজ কৰাইলন্ত যদুৰাজ,
 ক্ষমিয়োক সমাজে সম্প্ৰতি॥


শ্ৰীৰাম কীৰ্ত্তন।

হনুমন্তৰ সীতা দৰিশন।

ঘোষা— ৰঘুপতি ৰাম, কৰো পৰিয়া প্ৰণাম।
জনকৰ জীৱক দেখিলা বায়ুসুতে।
মলনি স্বভাৱে মাৱে বসিয়া ভূমিতে॥
স্বৰ্গৰ পৰিল খসি যেন পূৰ্ণ চন্দ্ৰ।
মনে আবৰিয়া আছে নাহিকে আনন্দ॥