পৃষ্ঠা:অসমীয়া সাহিত্যৰ চানেকি v2p4.pdf/১০

১১৬৪

অসমীয়া সাহিত্যৰ চানেকি

সেহি মতে নৰপতি ৰত্ন বৃষ্টি কৰি।
ধনৱন্ত দৰিদ্ৰক থৈলা সমে তৰি॥
ৰত্নৰ আলয় ৰাজা যেহেন সাগৰ।
পৰম গহন বুধি নাহি পটন্তৰ॥

হেন নৃপতিৰ আজ্ঞা শিৰোগত কৰি।
কৃষ্ণ পদ পঙ্কজক হৃদয়ত ধৰি॥
নিগদতি দ্বিজবৰ শুনা সভাসদ।
নিবন্ধ কৰিবো গীত গোবিন্দৰ পদ॥

ৰাধা মাধৱৰ ইতো বিনোদ বিহাৰ।
ইহাক শুনিয়া তৰা দুৰ্ঘোৰ সংসাৰ॥
আনন্দ কৰিৰে যাৰ উত্ৰাৱল চিত।
সিয়ো জনে ইহাক শুনোক প্ৰতিনিত॥

মৎস্য আদি দশ অৱতাৰ মোক্ষ জানি।
তাহান চৰিত্ৰ নিবন্ধয় মহামানী॥
প্ৰলয় পয়োধি গীত পৰম সুন্দৰ।
আৰম্ভো ইহাৰ পদ শুনা সবে নৰ॥

প্ৰলয় সাগৰ জল হন্তে যিতো হৰি।
উদ্ধাৰিলা চাৰি বেদ মহা লীলা কৰি॥
সিবেলাত যাৰ দেহা ভৈলা নৌকা সম।
হেন মৎস্য ৰূপী প্ৰভু গুণে তানুপম॥

জগতৰ ঈশ্বৰ কেশৱ যদুপতি।
জয় জয় দেব হৰি অগতিৰ গতি॥
কুৰ্ম্মৰূপে বহল পিঠিত বসুন্ধৰী।
অপ্ৰয়াসে ধৰি আছা তুমি দেৱ হৰি॥

তাৰ ভৰে তোমাৰ পিঠিৰ তেজ চয়।
চক্ৰাকাৰে মৰি আছে অধিকে শোভয়॥
হেনয় কেশৱ কুৰ্ম্মৰূপী কৃপাময়।
জগত ঈশ্বৰ হৰি কৰো জয় জয়॥