পৃষ্ঠা:অসমীয়া সাহিত্যৰ চানেকি v1.pdf/২০৭

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১২৮
অসমীয়া সাহিত্যৰ চানেকি

আছন্তে বুদ্ধি কালে বিনাশিল।
নগাজাঠিয়ে ছুল বান্ধিল॥
সোমে শণি পূবে বাস।
দুটি গলে এটি নাশ।
উত্তৰে কৰিবা শঙ্কা॥
গাৰ লতি ঘটি ভৰিবা টঙ্কা॥
হেট মুণ্ড পাৱ উপৰ কৰি।
জলৰ মধ্যেত থাকিব মৰি॥
দক্ষিণে বুধে নযাই শঙ্কা।
উত্তৰে মঙ্গলে কৰিবা শঙ্কা॥
গাৰ লটি ঘটি ভৰিবা টঙ্কা॥

——

বৰ্ষালক্ষণ

যেবে জলধৰে বৰিষে ধাৰে।
তেবে কি কৰিব গণিতা কাৰে॥
তথাপিতো তিথি বাৰক চাই।
ডাকে বোলে কিছু বোলন যাই॥
আহাৰৰ নবমী শুক্লা পক্ষত।
যদি নবৰিযে ভূমি তলত॥
হাল ৰাখিয়া চিন্তিয়ো দেব।
ৰাজাৰ গৃহত কৰিও সেৱ॥
যদি বৰিষয় জলৰ কণা।
ৰঙ্গ কৰি নাচে কৃষক জনা॥
বোলন্ত ডাকে ঢিল মাটি পাই।
কান্ধত নাঙ্গল ধৰিয়ো যাই॥
মেঘক দেখিয়া হাল কোবাই।
জানা শস্য তাৰ অধিক পাই॥