যত নেয় কাছে নিয়ে চিনি। মুনি মূলপানী ৰ য় তৈলা।। যত দেব কাছে বিচাৰিৰে লৈলা। নকে আনিলা হয়নি। বি চক দিল খাগৰি। তাক বিষ্ণু চক্ৰে কাটিলা খণ্ড খণ্ড কৰি। তেৰে বিষ্ণু চঞ্জ অগ্নি কোনে গৈলা। যত দেৰ পায় কাটিয়া ফেলাইলা। ৰৈ পৰা চক্ৰ ঐসানক গৈলা। ঐশানৰ দেৱ ৰোগ কাটিয়া ফেলাইলা। ভেবে বিষ্ণু চক্ৰ যম কোনে গৈল। যত দেব কুজ্ঞান কুমন্ত্ৰ কাটিয়া ফেলাইলা। তৰে চক্ৰ গৈলা নৈৰিত কোনক। কাটিয়া ফেলাই সমস্ত দেব। মহাতেজে চক্ৰ দেৱ গেৰি। ত্ৰিশ দেবতা পলাইলা লৰি। চন্দ্ৰ সূৰ্য দুইৰৰ তেজ তৈলা খিন। পাই মায়া ব্যাধি কুজ্ঞান কুমন্ত্ৰ প্ৰিথিবি বিচাৰি। পলাই দেবগন নাহি স্থিতি স্থান। বি চক্ৰে খেদি খেদি নেয় প্ৰান। দিশ দেবে নাপাই ঠাই। কানি কা বান্ধি ভিক্ষা মাগি খাই। ত্ৰিশ দেবৰ চিন্তাৰ তৈলা। স্বৰ্গপ লোক কম্পিৰাক লৈলা। তবে মুক্ত পাত কৰিলা গমন। এখৰি কম্পে চৈধ্য ভূবন। কপিল মলৰ কম্পে হেমগিৰি। এ মৰে কম্পে হেমগিৰি। খৰি পেৰ মও। শিবিৰৰ বিলি বিনিন্ম পাতাল।
