পৃষ্ঠা:অসমীয়া সাহিত্যৰ চানেকি v1.pdf/১৪৫

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে

হুচৰি নাম।

হুৰাই ল হাচঁটি যাই।
আতি চেনেহৰে বহাগৰ বিহুটি হাততে মলঙি যায়॥

ওপৰৰ দেৱতা শুনা কাণে পাতি
 আজি যে হুঁচৰি গাওঁ।
বিহুৰ বৰঙ্গনি আজি ভালে কৰি
 খুচৰি খুচৰি খাওঁ॥
আজি বাৰে বছৰ হুঁচৰি গোৱা নাই
 ডিঙ্গি চেৰ চেৰ কৰে।
ঢোলত ভালে কৰি কোবকে নপড়ে
 কাষৰে পাজৰে পড়ে॥
ওপৰৰ দেৱতা শুনা কাণে পাতি
 তালেও নিদিয়ে মাত।
ডিঙ্গিটো খজালি গাবলৈ ধৰিছো
 তেওঁ জানো উঠিছে জাত॥
আজি বাৰে বছৰ হুঁচৰি গোৱা নাই
 হুঁচৰি ভটিয়াই গল।
হাতে মেলি মেলি নাচিব লাগিছো
 ককাল মূৰ ঠৰঙ্গা হল॥
আমি যে হুঁচৰি গাওঁ ঘূৰি ঘূৰি।
 খুচৰি খুচৰি খাম।
ডিঙ্গি ফালি ফালি ৰাগকে টানিছো
 জানো দহে টকা পাম॥
আমি যে হুঁচৰি পেলাম ঐ মুচৰি
 নাহিবি কাষলৈ চাপি।
ওচৰৰে পৰা চাবা ভালে কৰি
 মুৰত সৰুদৈয়া ঝাপি॥