পৃষ্ঠা:অসমীয়া সাহিত্যৰ চানেকি v1.pdf/১৩৮

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই

গণিৰ ক্ষণ গুলি ৰা ফুৰী অযুণীক লগালে মত। যোৱা নাে গুমুলী শাৰ বালৈ . এই বাৰ লেন একত। আগে গেৱা নাই পাচে সেৱা নাই মগ্রীত কলেগৈ পাই। কেলেই আছি সেনাব তামুলী ভাজি কথা কোৱা বাৰু। বিলৰে মাঝতে পদুম ফুলি থাকে মোেৰাই গুৰি আহে। দেউতাৰ জীয়ৰী ফাচন কুৰীক আমাৰ মণি ধক লাগে। গগনে বানে সেন্দুৰী আপিয়ে | কেঁকুৰী দোলাতে উঠি। বৰ সুৰে মণি কোৰে • কাফন আমিলে তুলি। অনা বতৰত হালিছে জলিছে গােৰৰ কেনে নাই। ৰা মানৈয়ে দাল পাৰ মেলিছে তেওঁ পাে কপালত নাই। (৭) পগলা-পার্বতীৰ গীত। তেতেলি তে কৰে তাতে বাতি পাৰি আৰ্হিলে কুচি। বুলিতে পগলাই-কিলৰ