এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
দামোদৰ
আহাৰ মাহৰ গোমোঠা দুপৰীয়া
বেলিটো লুকাই আছিল ডাৱৰৰ আঁৰত
সেমেকা বতাহত ভাহিছিল
পক্ষীৰ ভাগৰুৱা গানৰ ৰেৱাজ
কলগছবোৰে পিন্ধি আছিল
ব’হাগে চিচিৰ কৰা কাপোেৰ একোসাজ
বগা ঘোঁৰা এটাৰে আহি
তেতিয়াই নামিলহি তেওঁ
মোৰ চোতালত।
খবৰ নিদিয়াকৈ অহা আলহী
আদৰণিৰ নাই একো উপচাৰ,
ফুলবোৰ সৰি শেষ হ’ল এতিয়া
কোমল সেউজো হ’ল কেঁচপতীয়া
বজাৰত অলপতে নীলামত গ’ল
মোৰ লাম-লাকটু
এতিয়া কিহেৰে আদৰা তোমাক?
বুকুৰ নিজৰাটো উবুৰিয়াওতে
এবাটিহে ওলাল শীতল পানী
তাকে খোৱা
বেৰত গুজি থোৱা
কদম ঠানিত থকা
এপাহ শুকান ফুল
তাকে লোৱা
অনুচ্চ আর্তি/৫৬
