পৃষ্ঠা:অনুচ্চ আৰ্তি.pdf/৫২

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে

শস্যভূমি

প্ৰতিজন খেতিয়কৰে থকাৰ দৰে
মোৰো আছে অকণমান মাটি
তেওঁলোকে হালবাই মৈয়াই চহকৰাৰ দৰে
ময়ো কোমল কৰি তাৰ মৃন্ময় বুকু
সেউজীয়া, সৰিয়হবুলীয়া আৰু সোণবৰণীয়া
কঠীয়াৰ গুটি সিঁচো চামে চামে বতৰে বতৰে।

তেওঁলোকে সাৰ-পানী যোগোৱাৰ দৰে
সীৰলুৰ গৰ্ভত ময়ো
তেজ আৰু ঘামেৰে
সুৱাগুৰি তুলো
পানীপিয়া চৰাইৰ তৃষ্ণাৰ্ত কণ্ঠৰ
সাতসৰী পিন্ধাও মেঘমল্লাৰৰ।

তেওঁলোকে ৰোৱে-বোৱে
শিশুৰ গুণ গুণ সপোন
জক্‌মক্‌ যৌৱনৰ সূৰুযমুখী ফুল
আশ্বাসৰ বিমল জোনাক;
দুখনি খনিকৰ হাতেৰে
চাকৰ পৰা তুলি আনে
জীৱনৰ গাথা অমৃত মালিতা
মোৰ আছে মাথোঁ
সেউজৰখীয়া নিঃকিন ছোঁ এটি
দুৰ্বল ইঙ্গিত আৰু অনুচ্চ আৰ্তিৰে
কাকতিফৰিং, বতাচৰাই হুৰাবলৈ
কৰে যি অহৰহ প্ৰয়াস।

৫২/ অনুচ্চ আৰ্তি