এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
আত্মকথা
বহুদিন তোমাক মই লগ পোৱা নাই
বতাহক সুধোঁ
নৈক সুধোঁ
পথাৰক সুধোঁ
সিহঁতেই কয় তোমাৰ কুশল বাৰ্তা :
মোৰহে নিজাকৈ একো খবৰ নাই
থিয়ডঙা দিওঁতেই দেখো বেলি লহিয়াই।
তুমি আহিবা বুলি
ৰাতিৰ নৈত গা ধুই
আকাশৰ নঙলা মুখত ৰৈ থাকে বিধবা জোন
তুমি আহিবা বুলি
জ্বলি যোৱা আশাৰ চিতাভস্মত হাত সেকি
সময়ে মেলি দিয়ে আলফুল অমল দুহাত।
ইয়াত অসুখৰ বৰ সুখ
আন্ধাৰে পোতে সহোদৰ মুখ
ভাতৰ আকাল মাতৰ আকাল
ভূগোলৰ দেশ বৰ পোতাশাল
জীৰ্ণ পাটিত পৰি থাকে কঙাল ভোগালী
এদোন ধানেৰে কিনে
তেজ, মঙহ আৰু জপাৰ যৌৱন।
অনুচ্চ আর্তি/ ১৯
