এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হৈছে
লুকাই-লুকায়েই ফুৰিব লাগিব । ইয়াত আৰু পলম নকৰোঁ৷
মই যাওঁ ।
সুভদ্ৰাৰ মাত-বোল হৰিল ! বাবাজীৰ সাজটো পিন্ধি
দয়াৰাম ওলাই গ’ল অাৰু আন্ধাৰৰ লগত মিহলি হৈ পৰিল ।
দয়াৰাম গ’লত সুভদ্ৰা আৰু কপাহীয়ে চকুলো টুকিবলৈ
ধৰিলে। তেওঁলোকৰ কপালত নো বিধাতাই এনেকৈয়ে
লিখিলে নে । যেনি খোজ দিব খোজে তেনিয়েই কাঁইট !
সেই ৰাতি মাক-জীয়েক কাৰো টোপনি নাহিল ।