পৃষ্ঠা:অদৃষ্ট.pdf/১৪

অদৃষ্ট

লাগিল । হলিৰ আৰু তিনিজন ভায়েক অাছিল । তেওঁলোকে আপত্তি দৰ্শালে যে সেই মাটি তেওঁলোকৰ পৈত্ৰিক সম্পত্তি। যদিও পট্টাত তেওঁলোকৰ নাম নাই, তথাপি তেওঁলোকৰো তাত ভাগ আছে । ককায়েক এতিয়া বেলেগ, তেওঁলোকে নজনাকৈ তেওঁ মাটি বেচিছে। কিন্তু তেওঁ তেওঁৰ ভাগৰ দুপুৰা মাথোন বেচিব পাৰে । সাক্ষী বাদী লৈ চব-ডেপুটিয়ে কথাটো সচা বুলি প্ৰমাণ পালে আৰু মাত্ৰ দুপুৰাতহে ভগীৰামৰ নামজাৰি কৰিলে, ভগীৰামে এই আদেশৰ বিৰুদ্ধে আপীল কৰিলে কিন্তু আপীলতো চব-ডেপুটিৰ ৰায়েই বাহাল থাকিল।
   উকীলে ভগীৰামক হলিৰ ওপৰত ছপূৰা মাটিৰ মূল্য ডেৰ হাজাৰ টকাৰ বাবে দেৱানী মোকৰ্দ্দমা কৰিবলৈ উপদেশ দিলে । সেই মতেই মোকৰ্দ্দমা হ’ল । বহুত দিন চোঁচৰাৰ পাচত সেই টকা হলিৰ ওপৰত ডিক্ৰী হ’ল । কিন্তু টকা আদায় নহ’ল। হলিয়ে মাটি বেচাৰ আগতে তেওঁৰ অন্যান্য সম্পত্তি আঁতৰাই থৈছিল নাইবা আনৰ নামত ৰাখিছিল । আন কি বাৰীমাটিৰ তেওঁৰ অংশটোও বন্ধকত থৈছিল । ভগীৰামে ক্ৰোক কৰিবলৈ একো নাপালে । মুঠতে তেওঁৰ বুঢ়ী ছাগলীৰ ওপৰত মাহদোনো গ’ল। ইফালে মোকৰ্দ্দমাত ঘূৰি ফুৰোঁতে সেই বছৰ আগৰ সমান খেতিও কৰিব নোৱাৰিলে
   ভগীৰামৰ ধাৰ মৰাৰ উপায় নোহোৱা হ’ল । যদিও পিচ বছৰ খেতি ভালকৈ লাগিছিল তথাপি খেতিৰ উপাৰ্জ্জনৰ পৰা সুতেই নোলাল । তৃতীয় বছৰৰ শেহত কেঞাই মোকৰ্দ্দমা